ABC inwestowania Finanse osobiste

Niedawno otrzymałem pismo z ZUS-u z informacją na temat hipotetycznej wielkości emerytury z pierwszego filara, którą otrzymam za około ćwierć wieku, czyli za 25 lat! Kwota była tak porażająca, że nie wiedziałem czy mam płakać, czy też umierać ze śmiechu Wychodzi na to, że w wieku 65 lat otrzymam trochę więcej niż dzisiejsza minimalna płaca – 1386 PLN brutto. Gdy uwzględnimy inflację za ten okres to realnie będzie to kwota co najwyżej równa połowie tej powyższej sumy. Dla ścisłości należałoby coś dodać także z OFE (drugi zanikający filar), ale to będą raczej symboliczne kwoty i nie wiem czy wystarczą na podatek i różne opłaty od tej ogromnej emerytury. Z tego wniosek, że jak sobie nie odłożę dodatkowego kapitału sam, to będę przymierał z głodu.

Przeczytaj cały artykuł »

Dzisiaj kontynuuję dalsze rozważania nad hydrą inflacji. Problem z inflacją jest taki, że daję nam iluzję fałszywych pieniędzy. Kiedy sprzedajemy coś za sumę wyższą niż cena zakupu, to tak naprawdę nie wiemy, czy osiągnęliśmy zysk czy też może straciliśmy?! Ta iluzja bogactwa, może prysnąć jak bańka, gdy przeliczymy nasze zarobione pieniądze przy użyciu wartości przeciętnego koszyka konsumowanych dóbr i usług.

Przeczytaj cały artykuł »

Pamiętam z czasów dzieciństwa, gdy na wszelakich jarmarkach, bazarach albo odpustach grano w kości z sześcioma kolorami. Taka polska ruletka w obstawianie kolorów z reguły napędzała pieniądze do kieszeni organizatora-bankiera tej gry. Działały tu proste zasady rachunku prawdopodobieństwa, które sam potem próbowałem wykorzystywać w grze z kolegami z podwórka.

Przeczytaj cały artykuł »

O tej porze dzieci piszą list do św. Mikołaja, w którym proszą o wymarzone prezenty. Inwestorzy giełdowi liczą na duży rajd św. Mikołaja, który przyniesie im wyśnione zyski. Większości dorosłym jednak przyszła kiedyś myśl, że oto znienacka spadnie im „manna-mamona” z nieba rozwiązująca wszystkie finansowe problemy. Niektórzy mówią, że w życiu nie ma darmowych lunchów! Na wszystko trzeba sobie zapracować! Z tym stwierdzeniem jednak nie koliduje teoria zwolenników reinkarnacji, mówiąca o nagrodzie za dobre uczynki w poprzednim wcieleniu. Moim skromnym zdaniem niezależnie od światopoglądu, takie dary losu po prostu czasami się zdarzają…

Przeczytaj cały artykuł »

Pewien spekulant giełdowy napisał, że gra na giełdzie często przypomina mu zwykły podryw.  Największym problemem  jest, że piękne i mądre kobiety zwykle są już zajęte. Szybkie odbicie takiej „zajętej zdobyczy” wiąże się jednak ze zbyt dużym ryzykiem. Wtedy tylko pozostaje mu czekać, aż coś popsuje się w obserwowanym związku i porzucona albo zdradzona kobieta sama wyląduje w jego ramionach.

Przeczytaj cały artykuł »

W ramach poszukiwań przeróżnych sposobów inwestowania oraz zarabiania pieniędzy zaprezentuję dzisiaj strategię „naprawiania zepsutych rzeczy”. Zwykle lokujemy pieniądze w jakieś zdrowe aktywa i liczymy na ich wzrost wartości lub inne pożytki w rodzaju dywidend, odsetek, czynszu, itp. W tym wariancie z reguły płacimy pełną cenę rynkową za dane aktywa, pomniejszoną ewentualnie o wynegocjowany niewielkie dyskonto. Inaczej ma się sprawa, gdy dane aktywa są niepełnej wartości.

Przeczytaj cały artykuł »

Kiedyś napisałem artykuł „Dobry zwyczaj nie przyzwyczaj się…”, w którym zachęcałem do zmian, gdy obecny stan nam wybitnie nie służy. W dzisiejszym wpisie postanowiłem napisać całkiem odwrotnie. Należy się także trzymać jak najdłużej sytuacji lub stanu, który jest dla nas korzystny i nam po prostu służy. Jest takie przysłowie: „Nie zmienia się koni w pół drogi”, ale ja bym dodał tutaj określenie: „zwycięskich koni”. Jakże często spotyka się sytuację, w której dokonujemy zmian dla samej zmiany. Po czasie okazuje się, że wszystko co do tej pory wypracowaliśmy zostało zaprzepaszczone. Znów stajemy w punkcie wyjścia i tak jak dżokej zaczynamy nową gonitwę od początku. Każda taka ad hoc zmiana niestety kosztuje, a czas nieubłaganie biegnie…

Przeczytaj cały artykuł »

Niedawno jeden czytelnik tego bloga w komentarzu do mojego wpisu „Urodzony manager albo showman” stwierdził, że czytanie CV prezesów-zarządców spółek kompletnie nie ma sensu i mija się z celem. Życie jak zwykle dostarczyło mi następny przykład, że jednak warto. Przykładem jest niedawny debiut na New Connect spółki Infinity. Spółka powstała w celu stworzenia wielowymiarowego portalu społecznościowego (SolarisGate), który m.in. pozwoli nam pogadać z …. prapraprawnukami! Niestety debiut nie wypadł okazale i już w pierwszym dniu akcje spółki spadły na koniec sesji o ponad 60%. Prezes i współwłaściciel spółki Piotr Tymochowicz stwierdził na swoim blogu, że nie są mu znane żadne informacje o zbyciu akcji przez osoby zobowiązane na mocy prawa do udzielania takich informacji. Niedługo potem ukazały się komunikaty giełdowe o zbyciu akcji przez członków zarządu i rady nadzorczej. Celem tego ruchu było dofinansowanie spółki, ale najpierw środki muszą trafić do prywatnych kieszeni sprzedających. Ciekawe w jakiej formie wrócą do spółki te pieniądze? Teraz pozostali inwestorzy muszą czekać na odrobienie swoich strat i by to tylko nie oznaczało nieskończoności (ang. infinity).

Przeczytaj cały artykuł »

 Niedawno zakończył się bardzo mocno reklamowany przetarg na akcje spółki Tauron. Może nie był to typowy przetarg, ale na rynkach finansowych ciągle trwa proces licytacji i akceptacji ofert. W wypadku niedawnego debiutu inwestorzy instytucjonalni tak mocno się targowali w book-buildingu z łaknącym gotówki Skarbem Państwa, że znacząco zbili cenę akcji i chyba nie dadzą zarobić w krótkiej perspektywie leszczom. Swoją cegiełkę dołożyły także darmowe akcje pracownicze, dlatego debiut akcji na giełdzie wypadł mizernie. Prawdopodobnie cała idea akcjonariatu obywatelskiego przechodzi powoli do lamusa.

Przeczytaj cały artykuł »

W swoim notatniku mam zapisaną między innymi taką łacińską maksymę: „Plenus venter non studet libenter” – po polsku najedzonemu nauka nie idzie. Inaczej można powiedzieć, że tłustym kotom brak jest motywacji do łapania myszy. Ta maksyma bardzo dobrze obrazuje także moje odczucia, gdy oglądam w TV mistrzostwa świata w piłce nożnej w RPA. Okazuje się, że faworyci-celebryci tego mundialu na całej linii zawodzą kibiców. Teraz wcale się nie dziwię naszym przepłacanym piłkarzom, że nie chcieli się męczyć tylko dla nic nieznaczącej sławy na tegorocznym mundialu;-)

Przeczytaj cały artykuł »