ABC inwestowania Finanse osobiste

Kiedyś dawno temu można było sobie kupić na targu niewolników tanią siłę roboczą i do woli nią rozporządzać. Niewolnik nie miał żadnych praw, był cennym towarem i tylko sporadycznie udawało mu się wykupić z niewoli. Potem w czasach feudalnych chłopi i inne biedne warstwy miały już trochę wolności osobistej, ale nadal były uzależnione ekonomicznie (poprzez daniny i inne obciążenia podatkowe) od takiego Pana. Nadal stanowili własność takiego feudała, czego dowodem są dawne spisy majątkowe. Odkąd zaczęła się epoka kapitału wszyscy są wolni i nie ma przymusowego niewolnictwa. Czy jednak nie zachodzą podobne procesy uzależnienia się, zastanówmy się…

Przeczytaj cały artykuł »

Ostatnio pisałem o pilnowaniu pieniędzy przed złodziejami a życie nam właśnie dostarczyło kolejnego newsa, że problem ten staje się coraz poważniejszy. Okazuje się, że amerykańska centrala wywiadowcza CIA ma rzekomo mieć dostęp do wszystkich kont bankowych obywateli Unii Europejskiej. Te ułatwienia mają ponoć pomóc walczyć ze światowym terroryzmem. Krew mnie zalewa, słysząc takie głupie uzasadnienie jak inwigilować wszystko i wszystkich. Ale do rzeczy. Ostatnimi czasami niestety obserwuję nasilający się trend ograniczenia swobód obywatelskich kosztem wszechobecnej kontroli państwa nad obywatelami i ich portfelem w imię ich rzekomego bezpieczeństwa. Ja po prostu nie wierzę w taką ochronę, bo coraz bardziej przypomina mi ona niewolę w stylu Big Brother’a albo „Folwark zwierzęcy” G. Orwella.

Przeczytaj cały artykuł »

Pilnowanie pieniędzy jest bardziej kłopotliwe niż ich zdobycie. Tą prawdę sformułował francuski filozof Michel de Montaigne, która chyba zawsze jest aktualna. Niedawno o tej bolesnej prawdzie przekonał się pewien chłopiec z Zawiercia, który zauważył zniknięcie pieniędzy ze swojej skarbonki. Młody detektyw wszczął domowe śledztwo i okazało się, że sprawcą tego czynu jest opiekunka dla dzieci. Przy okazji wyszła na jaw także kradzież biżuterii rodziców. W tym przypadku historia zakończyła się bardzo szczęśliwie dla posiadacza skarbonki.

Przeczytaj cały artykuł »

Ja rozróżniam przynajmniej trzy podstawowe rodzaje pomocy. Primo, można dać komuś rybę, czyli po prostu dać pieniądze albo żywność. Secundo, można dać komuś wędkę, czyli dać pewną technologię i wiedzę jak dany cel osiągnąć. Tertio, pomóż sobie sam, czyli zacznij wreszcie używać mózgu i bądź przedsiębiorczy. Pierwszy rodzaj pomocy powinien być moim zdaniem stosowany w sytuacjach ekstremalnych (kataklizmy, wypadki, pomoc osobom niepełnosprawnym, etc.) i przede wszystkim jako zachęta na start szczególnie dla ludzi młodych. Z reguły dalsza kontynuacja tej formy pomocy w wypadku ludzi młodych prowadzi do uzależnienia (pasożytnictwa i wygodnictwa) i przyczynia się do zupełnej bezradności i postawy roszczeniowej wobec wszystkich oprócz siebie. Kiedy chcemy takie zepsute jednostki nauczyć pewnego sposobu postępowania w osiąganiu zamierzonych celów, to szybko się zniechęcają, bo to wymaga czasu i poświęcenia. Nie wspomnę już o zdrowym rozsądku i wykorzystywaniu swoich własnych szarych komórek, bo one są z reguły zajęte wymyślaniem wymówek.

Przeczytaj cały artykuł »

Na początek przytoczę wypowiedź najbardziej rozpoznawalnej ikony w świecie inwestycji, Warrena Buffeta, która dobrze oddaje jego stosunek do złota jako aktywa inwestycyjnego:

„Złoto jest wykopywane z ziemi w Afryce czy gdziekolwiek indziej. Później jest przetapiane, wykopujemy inny dołek, zasypujemy je ponownie i płacimy ludziom by go pilnowali. Nie ma w tym użyteczności. Ktoś obserwujący to z Marsa podrapałby się po głowie„.

Przeczytaj cały artykuł »

W tym tygodniu GPW wprowadziła nowy indeks o nazwie Respect Index. Do tego indeksu weszły spółki odpowiedzialne społecznie, które m.in. działają etycznie i rzetelnie informują inwestorów. Po przejrzeniu tej listy nieźle się ubawiłem z tego wyboru, widząc tam dużo „etycznych blue chipów” z WIG20. Jedno muszę przyznać władzom giełdy – z etyką i traktowaniem akcjonariuszy mniejszościowych jest, było i prawdopodobnie będzie nadal bardzo źle. Ten indeks to tylko przykrywka dla naszych oczu, że coś się z tym robi. W praktyce mali inwestorzy (leszcze) to prawie zawsze mięso armatnie i naiwni dawcy kapitału. Niestety ten proces arogancji władzy dotyka prawie wszystkie spółki. Z reguły im spółka mocniej rośnie w siłę ( i pychę), tym bardziej traktuje innych z buta. Ja w takich przypadkach pocieszam się jednym zasłyszanym powiedzeniem: „Pycha poprzedza upadek”.

Przeczytaj cały artykuł »

Kilka dni temu wszedłem na amerykański portal finansowy money.cnn.com, ponieważ od czasu do czasu przeglądałem tam rubryki „millionaire in the making” oraz „tycoon in the making”. W wolnym tłumaczeniu to milioner albo kamienicznik w akcji. Były tam prezentowane prawdziwe historie konkretnych ludzi, którzy dorabiają się swojego pierwszego miliona. W tych przedstawianych historiach głównym wehikułem inwestycyjnym były nieruchomości. Niestety ku memu zdziwieniu okazało się, że tych rubryk chyba już nie ma! Prawdopodobnie kryzys spustoszył portfele tych przyszłych milionerów za sprawą zapaści na rynku nieruchomości w USA. Tym samym większość tych milionerów na dorobku nie ma czym się pochwalić! Ci, którzy kupili nieruchomości po zawyżonych cenach w czasie „gorączki złota” i często na kredyt, teraz liczą straty lub czekają na odbicie na rynku. Znów potwierdza się stara prawda, że na wszystkim można stracić.

Przeczytaj cały artykuł »

Robert Kiyosaki w swojej interaktywnej książce „Spisek Bogatych” czasowo dostępnej przez Internet wspomina w czwartym rozdziale o tych dwóch tytułowych szkołach. Notabene polecam inne książki tego bardzo kontrowersyjnego autora. Sam przejąłem od niego niektóre idee oraz styl myślenia w pewnych sprawach, co bardzo przyspieszyło osiągnięcie mojej małej wolności finansowej. Wracając jednak do szkół autor zastanawia się, czy czeka nas kryzys w stylu amerykańskim, czy też w stylu niemieckim? Kryzys w stylu amerykańskim- anglosaskim (np. ten z 1929 roku) lub też japońskim to kryzys spowodowany przez deflację – ciągły spadek cen. Natomiast za kryzysem w stylu niemieckim stoi inflacja – ciągły wzrost cen. Tego typu inflacyjne doświadczenie Polacy przeżywali niedawno w latach 80-ych. W tym przedostatnim kryzysie z 1929 roku, rząd amerykański nie mógł drukować pieniędzy, co powodowało spadek cen, teraz natomiast drukuje je bez opamiętania!!! Dlatego końcową konkluzją autora jest, że czeka nas prawdopodobnie hiperinflacja, na którą nieliczni są przygotowani. Wraz z autorem przytaczam poniżej historię z Republiki Weimarskiej, którą także osobiście pamiętam z mojego szkolnego podręcznika historii.

Przeczytaj cały artykuł »

Może powinienem się zacząć przyzwyczajać do tej bezmyślnej, jednorazowej i tandetnej konsumpcji, ale widocznie jestem ulepiony z innej gliny. Po raz pierwszy zetknąłem się z tym zjawiskiem w USA i nie bardzo wtedy rozumiałem, że zepsute dobra trwałego użytku nie opłaca się reperować albo nie można już ich naprawić. Dzisiaj już wiem, że producenci takich dóbr celowo obniżają jakość (z reguły w najsłabszym ogniwie danego towaru), by rzeczy co najwyżej wytrzymały do upływu terminu gwarancji. Tym sposobem producenci generują wyższe obroty i ku uciesze rządu dają nowe miejsca pracy. Dla mnie niestety jest to zwykłe okradanie konsumentów oraz marnowanie zasobów ludzkich i czasu.

Przeczytaj cały artykuł »

Przezorny zawsze ubezpieczony – powiedzenie jak najbardziej trafne, ale czy zawsze? Sam pamiętam, jak będąc dzieckiem silna zawierucha zerwała dach budynku gospodarskiego. Przyjechał przedstawiciel najbardziej znanego ubezpieczyciela w Polsce i spisał protokół szkody z rodzicami. Po długim czasie przyszło pismo zawiadamiające, że nici z wypłaty odszkodowania. Główne uzasadnienie tej decyzji brzmiało: „Takie zjawisko atmosferyczne nie mogło wystąpić w tym czasie i w tej okolicy wedle opinii meteorologów tego szacownego towarzystwa ubezpieczeniowego”. Po takiej sprawie, można na zawsze stracić jakiekolwiek zaufanie do każdego ubezpieczyciela.

Przeczytaj cały artykuł »